Column Het mes snijdt aan twee kanten

Eigenlijk heb ik er nooit echt in geloofd, de modeterm die je te pas en te onpas hoort: ‘Er is sprake van een win-winsituatie’. Sportliefhebber als ik ben ging ik er altijd van uit dat daar waar sprake is van een winnaar er ook een verliezer moet zijn. Ogenschijnlijk een soort logica waar geen speld tussen te krijgen is.

Aangezien een mens nooit te oud is om te leren (bron: mijn vader) ben ik ondertussen van mening veranderd. Het mes kan wel degelijk aan twee kanten snijden, oftewel er kan in sommige situaties best sprake zijn van een win-winsituatie. Dat werden mijn vrouw en ik ons bewust toen we een poosje meedraaiden als gastvrouw en -heer bij De Bres.
Er zijn in De Bres  namelijk twee winnende partijen: In de eerste plaats onze bezoekers, die we trachten een warm ‘thuisgevoel’ te geven. Ze zijn welkom zonder al te veel pretenties, gewoon koffie, thee, een spelletje en/of een luisterend oor. Daarnaast ontdekten wij tot onze verrassing dat de tweede ‘winnende’ partij onszelf betreft. Het voelt goed dit werk te doen, maar dat niet alleen, het scherpt ook je mensenkennis aan en je begrip voor mensen die vaak aan de (rafel)rand van de samenleving vertoeven.
Ja, het kan dus en je dat pas realiseren als je al naar de 70 loopt. Ik wilde het als jongen vroeger thuis niet horen: ‘Een mens is nooit te oud om te leren’, maar nu dringt het tot me door dat mijn vader volkomen gelijk had.
Hoe lang wij het volhouden als vrijwilliger bij De Bres, geen idee. Dat hangt van veel zaken af, zoals bijvoorbeeld gezondheid en mobiliteit. Maar één ding is voor ons een uitgemaakte zaak: We hadden het voor geen goud willen missen.
Conclusie: Blijf leren ongeacht leeftijd en omstandigheden. Voorwaarde: Je moet er wel voor open staan. Wanneer dat niet het geval is loop je het risico van verzuring op je oude dag.
Ton ten Hove