Jochem heeft een nieuwe baan

Jochem  (gefingeerd) is met een bezoeker verzonken in een spelletje schaak wanneer ik aan hem vraag of hij na afloop even tijd voor me heeft.

Jochem lijkt op voorsprong te staan, of hij de partij gaat winnen weet je maar nooit.  Het is net als in het gewone leven, daar weet je soms ook niet of  de volgende zet succesvol zal zijn vindt hij.

Jochem  heeft de laatste maanden wat minder tijd, maar komt nog vaak tussendoor even bij De Bres langs voor een kopje koffie en een praatje. Hij heeft een baan weten te bemachtigen en heeft een contract tot het eind van het jaar. Over die baan wil ik graag eens met hem praten. Ik vraag of de Bres hier nog een rol in heeft gespeeld. Hier moet Jochem even over nadenken en vraagt de tijd. Zijn uiteindelijke conclusie is dat dit indirect wel het geval is.

Onderstaand een paar overwegingen van Jochem, waardoor hij tot deze conclusive is gekomen:

  • In de Bres is iedereen welkom, ondanks je karakter en verleden. Dit welkom geeft je als bezoeker het gevoel dat je er mag zijn. Deze bevestiging is belangrijk voor mensen die ver van de arbeidsmarkt af staan.
  • Op een keer was Jochem met een andere bezoeker in een diepgaand gesprek en ze kregen het over elkaars kwaliteiten. Bij Jochem ontstond toen het idee; Ik kan dus toch nog wel wat! Deze gedachte verstevigde zijn “ik”, wat belangrijk was voor het aangaan van een sollicitatiegesprek.
  • Tijdens een spelletje schaak bijvoorbeeld kun je leren hoe de ander reageert en hoe je daar het beste mee om kunt gaan. Daar heb je wat aan in de omgang met collega’s;

Het gesprek met Jochem geeft mij stof tot nadenken. De punten die Jochem noemt zijn inderdaad heel belangrijk in het functioneren in de maatschappij. Veel van  de bezoekers van De Bres hebben een laag zelfbeeld, wanneer de omgang met de ander leidt tot zelfreflectie, zelfbevestiging en sociale afstemming dan is dat pure winst!

Alie Bakker