In Memoriam Hendrik Goris

Hendrik was jarenlang een regelmatige bezoeker van de Bres, we herinneren hem als een rustige liefdevolle en vriendelijke man, die helaas een triest leven heeft gekend. Een periode uit zijn leven werd beheerst door een verslaving aan alcohol en drugs, met als gevolg dat hij op afstand van zijn familie kwam te staan. Er kwam gelukkig een  moment dat hij besloot in één keer te stoppen met de middelen waaraan hij verslaafd was ‘Cold turkey’. 

      

Helaas had het middelengebruik een dermate negatieve invloed gehad op zijn lichaam, waardoor hij geen actief (lees werkzaam) leven meer  kon leiden in de maatschappij. Bij de laatste bezoeken in de Bres werd duidelijk dat Hendrik er steeds slechter uit ging zien. Het eten ging niet zo goed, Hendrik was bezorgd en viel behoorlijk af.   In de coronatijd bezocht hij de Bres niet, we onderhielden  telefonisch contact met hem.  Eind 2020 deelde de internist Hendrik mee dat hij vermoedde dat er sprake was van leverkanker, er moesten onderzoeken plaatsvinden. In deze periode onderging Hendrik eerst nog een galblaasoperatie, na scans werd de diagnose leverkanker eind december bevestigd. Het ging snel achteruit met Hendrik, omdat thuiszorg niet meer voldoende bleek verhuisde hij naar IJsselheem, waarna hij na een paar dagen overleed. Hendrik gaf aan niet bang te zijn voor de dood, maar wel voor mogelijke pijn. In zijn leven was de bijbeltekst  ‘Waar liefde woont, gebiedt de Heer zijn zegen’ belangrijk. In de Bres zullen we Hendrik als vriendelijke (mede) bezoeker missen. Hij deed graag mee aan een spelletje Rummikub of schoof aan bij het klaverjassen.