Activering in de Bres op maat gesneden!

In de Bres werken we vanuit de presentietheorie. Dat wil zeggen dat de gastvrouwen/-heren aansluiting zoeken bij wie de ander is, met zijn haar levensverhaal of gewoonten. Daar stemmen zij  op af. Want wat goed is voor de één, is niet automatisch goed voor de ander. Ze zijn niet alleen maar bezig zijn met de nodige zorg en gastvrijheid, maar zijn alert zijn op wat mensen nog meer nodig hebben. Zoals erkenning, waardering, gezien en gehoord worden. Eén van de manieren om dit te doen is goed luisteren naar het hele verhaal van de bezoeker en je oordelen aan de kant zetten, ontvankelijk zijn voor de zienswijze van de ander! Zo ben je present voor de ander.

 

Qua activering wordt altijd gekeken naar de mogelijkheden die de bezoeker biedt. De praktijk in de Bres is dat er niet wordt begonnen met een kant en klaar aanbod van activiteiten, maar dat het vooral de bezoekers zijn die een programma schrijven. denk hierbij aan het ontstaan van het loopgroepje en het meehelpen met koken en boodschappen doen. Regelmatig blijken er bezoekers te zijn die creatieve gaven hebben, zoals bijvoorbeeld Dimitri….

Creativiteit als levenskunst! 

( en wat je in moeilijke tijden op de been houdt, een verhaal van Dimitri)

Dimitri leeft buiten
Dimitri (56 jaar) is sinds een aantal weken dagelijkse bezoeker van de Bres. Hij is blij met de Bres omdat hij buiten verblijft en een bezoek aan dit inloophuis hem een goede dag invulling biedt. In de Bres kan hij zijn creativiteit kwijt. Dimitri leeft buiten omdat hij sinds 2014 verwikkeld is in juridische procedures. Dimitri kreeg in Amerika namelijk een zogenaamde Court Order ten gunste van hem en zijn vrouw. Helaas zijn hierover in Nederland zijn hier geschillen ontstaan.  Dimitri vertelt hierover dat hij ervaren heeft dat  mensen zich niet aan afspraken houden. Met het gevolg dat hij schade geleden heeft en al jaren aan het procederen is om deze schade te verhalen.

Kunst als gave om uit te breiden en te professionaliseren 
Als kleine jongen (11 jaar) komt Dimitri al vaak in de bibliotheek. Zijn interesse gaat uit naar boeken over duiken, dat inspireert hem tot tekenen. Op 14/15-jarige leeftijd begint hij met olieverf en plakkaatverf en schildert hij landschappen op doek. Na de Havo kiest Dimitri voor een opleiding in de elektronica, een keuze gericht op de toekomst volgens hem. De kunstacademie en  sonologie lag voor de hand, maar werd het niet. Als zelfstandige maakt hij sinds 1987 muziekcomposities (improvisaties) in zijn homestudio. In 1993 krijgt hij contact met verschillende platenmaatschappijen (oa Arcade). In datzelfde jaar zoekt hij contact met TMS. In hun studio componeert hij een aantal producties maar helaas konden zij hem uiteindelijk geen contract aan te bieden. Naast de muziek gaat zijn liefde uit naar fotografie (visuele kunst). Hij gaat in 1989 naar Amerika en doet daar zijn 1e fotografische ervaring op; landschapsfotografie in de buurt van Seattle. Zelfstandig werken motiveert Dimitri om expressief nieuwe dingen te ontdekken in de abstracte kunst, bezig zijn met acrylverf en expressionisme vindt hij geweldig. Hij heeft veel gewandeld in de natuur, de natuur is een impressie voor hem die indruk maakt op zijn zien en beleven.

Wat betekent kunst voor Dimitri
Kunst, met name visuele kunst, is voor Dimitri een uitlaatklep. Hij improviseert graag waardoor zijn talenten worden aangeboord en hij uitgedaagd wordt zich te ontwikkelen. Ondanks de moeilijkheden wil hij op dit moment graag verder gaan met waar hij mee bezig was:  hij probeert negativiteit om te zetten in een positieve ervaring. Niet mee te gaan in negativiteit, maar iets maken wat mooi is! De laatste tijd heeft hij die mogelijkheid weer in de Bres waar hij met schilderen bezig kan zijn. 

De betekenis om met muziek en schilderen bezig te kunnen zijn in de Bres
De procedures en claims slokken veel tijd op van Dimitri. De geboden creatieve mogelijkheden bij de Bres werken therapeutisch. Je hebt het gevoel dat je iets moois creëert. Ook geeft het binding met de maatschappij. Zijn ervaring is dat er veel getalenteerde bezoekers zijn in de Bres. Werken met  verf en kleuren werkt helend en geeft afleiding, samen bezig zijn leidt tot socialiseren en verstevigt je netwerk.

Dimitri moet door omstandigheden Zwolle verlaten. Hij ervaart de gastvrijheid van de Bres als een weldaad, de sfeer heeft gemaakt dat hij weer tot schilderen kwam. Als je op straat leeft is het niet makkelijk je basis voort te zetten Hij heeft in de Bres drie gastvrouwen ontmoet, die zelf ook creatief zijn en schilderen! Eén van hem heeft hem aangemoedigd verder te gaan, ze zocht de materialen bij elkaar, zorgde voor verf en zie daar: Dimitri kon aan de slag!!  Als dank aan de Bres laat hij een aantal van zijn kunstwerken achter voor aan de muur.